آيا تاكنون به تاثير اعمال خود بر نعمت هاي الهي توجه و تفكر كرده ايد؟
رفتارهاي ما چه تاثيري بر نعمت هاي الهي بر ما دارد؟
چقدر خودمان بر افزايش يا كاهش نعمت ها و يا بركت در زندگي خود تاثيرگذاريم؟
راستي تاكنون از اين منظر به عالم هستي و جهان اطراف خود نگريسته ايد؟
با توجه جدي و دقيق ( تاكيد مي گردد ؛ توجه جدي و عميق) به آيات زير به پاسخ سوال ها دست يابيد:
1. خداوند متعال معمار هستي است كه خزائن عالم غيب و شهود در حيطه ي قدرت اوست. (وَ إِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ . حجر 21 )
2. بر هر چيزي اختيار تام و كامل دارد (... أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطٌ . فصلت 54 )
3. هرچيزي را بي عيب و نقص، نيك و تمام آفريده است (الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ . سجده 7 )
4. آن را زيبا؛ خوشايند، سودمند و موافق با طبع همگان قرار داده است (مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ ... نساء 79 )
از آيات قرآن استفاده مي شود كه تا مردم با انحراف اخلاقي ؛ در نظم حاكم بر عالم آفرينش تاثير منفي نگذارند و با رفتارهاي نادرست خود ، خود را از نعمت هاي خداوند محروم نسازند خوان نعمت او بر همگان گسترده است و او كسي را از نعمت خوبش محروم نمي سازد. (ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ . اين [كيفر] بدان سبب است كه خداوند نعمتى را كه بر قومى ارزانى داشته تغيير نمىدهد مگر آنكه آنان آنچه را در دل دارند تغيير دهند و خدا شنواى داناست.انفال 53 )
5. اما همين كه مردم به ناهنجاري هاي رفتاري روي آورند گويي نظم عالم به هم مي ريزد و از آن پس به جاي نعمت و سود ، محنت و زيان نصيب آنها مي گردد (ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ . به سبب آنچه دستهاى مردم فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است تا [سزاى] بعضى از آنچه را كه كردهاند به آنان بچشاند باشد كه بازگردند . روم 41 )
6. اعمال ناپسند مردم بر مسائل مادي تاثير مي گذارد تا آنجا كه آدمي را از نعمت الهي محروم مي سازد.
7. امام صادق (ع) درباره تاثير منفي گناه بر نعمت مي گويد :
" خداوند عالميان هرگز نعمتي را به كسي نمي دهد كه او را از آن محروم سازد ، مگر آن كه او گناهي مرتكب شود كه سلب نعمت را در پي دارد. ( بحارالانوار ج 73 ص 339 )
نتيجه گيري:
بدين سان معلوم مي شود كه لغزش و بدررفتاري هاي آدمي تبعاتي را بدنبال خواهد داشت كه به اهم آنها اشاره مي گردد:
- زوال نعمت ( مجلسي – بحارالانوار ج 73 ص 329 )
- كاهش نعمت (يَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ . بقره 276 )
- زوال بركت ( و عند فساد النيه ترفع البركه ) « ليثي واسطي - عيون الحكم و المواعظ – ص 338 »
- شقاوت و بدعاقبتي ( طبرسي – مجمع البيان ج 7 ص 190 )
- پريشان روزگاري و تنگي معيشت (وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى. و هر كس از ياد من دل بگرداند در حقيقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخيز او را نابينا محشور مىكنيم . طه 124 )
- محروميت از سلامتي رواني و جسماني ( كليني – كافي ج 2 ص 581 )
- و.......
نظر به اهميت موضوع در پست هاي آتي و در زمان مقتضي به شرح بيشتر اين موضوع خواهيم پرداخت.
منابع :
قرآن كريم
كافي ج 2 – كليني
تفسير مجمع البيان ج 7 – طبرسي
بحارالانوار ج 73 – مجلسي
عيون الحكم و المواعظ - ليثي واسطي
عمل در قرآن – وطن دوست
لطف و كرم الهى در پرتو شكر نعمت 
